Dag 19 - Los Angeles

deze zeehond hield ons goed in de gaten

Bij sommige zeeleeuwen ligt een jong op de rug

Allemaal prima geslapen vannacht, eigenlijk was het te vroeg ochtend, maar we staan toch op. We moeten vandaag een eind rijden naar Los Angeles waar we de laatste 3 dagen van deze rondreis door zullen brengen. Na het ontbijt, het minste van alle Best Western's die we gehad hebben, zetten we de bagger in de auto. Om 7.52 rijden we Monterey uit. We gaan over de "1" de kustweg naar het zuiden van Californië rijden. Onderweg willen we een paar State Parks aandoen. Onze eerste stop is Point Lobos, wat net voorbij Carmel ligt. We betalen $10,00 krijgen een kaart en een foldertje. Voor deze $ 10,00 mogen we vandaag elk State park in zonder opnieuw toegang te hoeven betalen, dat is mooi. We parkeren de auto om de trail te lopen. De trail leidt over de rotsen naar de zee, we zien al snel een paar zeehonden liggen. Als we wat verder lopen komen we bij het uiterste punt komen, vanaf daar zie je een grote rots die helemaal vol ligt met zeeleeuwen, je hoort ze al van verre. Over een paar weken liggen er nog veel meer, de zeeleeuwen komen deze periode (2de week augustus) terug uit de Golf van Mexico waar ze heen gaan om te paren en waar de jongen geboren worden. We maken wat foto's, gaan dan snel terug naar de auto omdat het heel koud is! Gauw weer de auto in om verder te rijden. We stoppen nog een paar keer op de vele uitzichtpunten onderweg. Deze weg is echt geweldig mooi! Ruige rotsen in  combinatie met de zee, overal, zelfs op de rotsen een zee van bloemen in allerlei kleuren. Bij elke bocht wil je weer stoppen en foto's maken. Het is hier echt fantastisch mooi.

 

We stoppen ook ergens bij een paadje naar beneden, wat naar een mooi strand met ruige branding leidt. Waar het was weten we helaas niet meer.

Bij het Julia Pfeiffer Burns State Park lopen we ook een korte trail, deze loopt hoog over de en geeft prachtig zicht op een idyllisch strandje en over de ocraan. Maar het gaat hier om de waterval die in de Pacific uitkomt. De waterval lag in de schaduw, was met het blote oog goed te zien is, maar de camera had er wat meer moeite mee.

Vlak bij Hearst Castle gaan we van de weg af omdat we een groep zeeolifanten op het strand zien liggen. Het hele jaar door leven deze dieren solitair, behalve in de paartijd dan zijn ze in hun sociale periode. Het mannetje heeft een harem, ze verzamelen zich in groepen op strandjes. Er waren wat jonge mannen in de zee aan het "vechten", oefenen voor de echte strijd om een stukje strand. De mannen claimen een stuk strand waar ze dan de vrouwtjes op ontvangen om mee te paren. Echt super dat we deze beesten in het echt gezien hebben, maar ze zijn wel lelijk ;-), samen met zeehonden, zee-otters en zeeleeuwen .

links is de waterval

We zakken nog wat verder de "1" af, het is inmiddels 14.30 uur, dus hoog tijd om te lunchen. We komen langs Pismo Beach, waar je net als in Daytona Beach met de auto het strand op mag. Harm wil hier graag over het strand rijden en dan gelijk even picknicken. Het zand is hier wel wat zachter als op Daytona....

Met enige moeite rijden we weg, slechts een klein duwtje, beetje voor en achter de wielen graven ......en we kunnen weer door. Mochten we twijfelen, we weten het nu zeker, we hebben geen 4WD gehuurd ;-)

Inmiddels is het 15.15 uur en we hebben nog 180 mijl te gaan. Dus we moeten nu flink kilometers gaan maken. Door behoorlijk wat wegwerkzaamheden, file's vanwege ongelukken , en de nodige slome duikelaars onderweg, schoten we helaas niet erg op.

Om 19.45 uur staan we eindelijk voor bij het Hotel in Santa Monica. Het hotel staat haaks op de weg die langs het strand loopt, goeie plek. We checken in, brengen de bagage naar boven. Iris en Harm brengen de auto naar de parkeerplaats. Als ze terug komen gaan we direct op zoek naar een plek om te eten. Tegenover het hotel aan zee ligt een restaurant wat er gezellig uitziet en waar het druk is, prima dus. We kunnen. gelijk een rafel krijgen omdat er net een ander stel mensen klaar is. Gaan we lekker zitten en bijkomen. Het eten is prima!

Conclusie van vandaag is dat de afstand Monterey - LA eigenlijk, in onze optiek, te lang is. Zeker omdat, door de prachtige weg, wij ook het e.e.a. wilden zien. Zo'n afstand door niemandsland (toen we vanaf Bryce reden) is niet te vergelijken met zo'n afstand over bergwegen en een grote stad in, zoals we vandaag gedaan hebben. De komende dagen gaan we vakantie houden. Dus lekker uitslapen, rustig aan en ook eens een boekje lezen.... ik ben benieuwd....

Terwijl ik dit zit te typen voel ik het bed schudden, op CNN komt op het breaking news dat een deel van LA werd getroffen door een aardbeving van 4,4.  Hier verder niets aan de hand, het is ook al de zoveelste afgelopen periode, maar toch... is het wel even een rare gewaarwording.

gereden miles:  ong. 350, we zijn iets anders gereden dan op dit kaartje, vanaf Pismo Beach zijn we meer landinwaarts over de snel weg gegaan.
temp: 18 - 36 gr
weer: heel koud, onderweg in LA zonnig, aangenaam